فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا...

روح انسان،

بسیار حساس است؛ از تمامی اعمال و گفتار تاثیر می‌پذیرد؛ یا نوارنی می‌شود یا ظلمانی. ظلمانی هم بشود، نعمت عام فقط شامل‌مان می‌شود، از نعمت خاصه محروم می‌شویم.

.

.

انتظار...

ثابت کنیم طومار ِ نامه‌ی ما،

                                 کوفی نیست،

                                            می‌آیی آقا؟

به دست ِ عباس (ع)،

                 فرزند ِ زهرای اطهر (س)،

                                                 قسم...

.

.

خواهر...

  خوب است که در این سرزمین، 

  بانویی هست که برای درد و دل‌های زنانه بروی پیشش...

۶۱.

 

این ذکرهای جمعه را، آدم باید مثل زیارت عاشورا بخواند؛ مثل دعای عرفه.

این ذکرهای جمعه را آدم باید دم غروب رو به قبله بنشیند و با سوز بگوید، دانه دانه اش را با درد بگوید. از ته ِ ته ِ دلش بگوید؛ انگار که دارد شهادتین می‌گوید. با صدایش هم نه؛ با نفس هایش؛ با ضربان قلبش؛ شمرده شمرده؛   ‫اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ...

افطار...

 

حاج اسماعیل دولابی (سلام خداوند  بر او باد) فرموده‌اند:

 

  هنگام وضو گرفتن وقتی صورتت را خوب می شویی مقداری از آبی که روی صورتت پایین می آید را به دهان فرو ببر و بخور . این آب درونت را پاک می کند و فطرتت را شفاف می نماید ( شهد محبت)*

 

حالا، به فکرم رسیده، چه خوب است آدم وقتی روزه است،  با آب وضویش افطار کند.  وقتی بسم‌الله  گفته است و دارد آرام آرام سورة‌ی قدر را به روحش تلقین می‌کند،  وقتی دارد ذکر "القدیر" زمزمه می‌کند...و بعد که نمازش را خواند و سر سفره‌ی افطار نشست، به پرودگارش بگوید، با آب مطهری که زمین و کوه‌های عظیم به فرمانت بر فرازش قرار گرفتند² افطار کردم یا سیّدی، شاهد باش؛  اللهم انى لک صمت وعلى رزقک افطرت وبک امنت وعلیک توکلت ذهب الظمأ وابتلت العروق وثبت الاجر یاواسع الفضل اغفر لى فانه لا یغفر الذنوب الا انت.

 

.

.

² : وَاسْتَقَرَّتِ الأَرَضُونَ بِأَوْتادِها فَوْقَ الماءِ (دعای یستشیر)

* فرموده‌ی آقای دولابی را یکی از عزیزانم برایم فرستاده؛ بانو پنجره فولاد. ثوابش متعلق به ایشان است.

قریب...

هر قدم نفسی که به "او"ی نورانی این جهان نزدیکتر شوی، 

           پرده‌های حجابی است که یکی یکی کنار می‌روند...

نورآبی...

کلمه‌ها را که کنار هم می‌چید تا جمله شوند، جملگی کمتر از فاصله‌ی سجده‌ی پلکی روی چشمی، رنگ می‌گرفتند؛ نصف نور، نصف سبزآبی...و بعد، کنار هر کلمه نشان سجده ۩ نقش می‌بست و...

.

.